Celebrate the little things

Daar is die dan mijn laatste blog! Ik ga al bijna weer naar huis. Maar eerst nog even genieten van Senegal met de meiden!

Julia werd 20, dus we hebben taart meegenomen naar het strand en hebben het daar gevierd. Op de terugweg zaten we in een taxi en we kregen bijnamen van de chauffeur: Vera: Innocent baby face, Julia: Birthdaygirl en ik: Shortie.. Ik moet hier wel bijvermelden dat de chauffeur een gekke Duitse Gambiaanse man was met eyeliner op zijn ogen en luistert naar trance muziek. (Hij was echt Duits, ik heb met hem Duits gepraat)

Ik heb nog een kaart ontvangen: Dankjewel John & Petra en kids! Heel erg lief!

Kerst en oud en nieuw heb ik hier gevierd, maar zelfs oud en nieuw vieren op het strand kan niet op tegen thuis met familie in de kou. Er was wel wat vuurwerk. Nieuwjaarsdag was heel erg leuk! We gingen naar Banjul, daar wordt een oude traditie in stand gehouden. Dit heet The Hunting. Dit zijn hele grote Masqueretes met opgezette rendier en tijger koppen. Heel indrukwekkend! Ook oliebollen gehad, deze zijn niet speciaal voor oud en nieuw, deze worden hier altijd verkocht.

Wat ik verder nog beleeft heb: Heb de leukste taxi ooit gezien. Kokosnoten geprobeerd, dacht dat is leuk, rietje erin en drinken. Maar het is echt heel erg vies. Verder deze week een broodje ‘canned beef’ gehad. Bleken plakken gefrituurde smac te zijn… Gisteren naar het strand geweest, Lekkere cocktail gehad en er kwam een orkest aan lopen op het strand! Ja alles kan in Gambia. Ook wouden we graag bruin worden, dit is niet gelukt. Het enige wat verkleurt is zijn Julia's oogleden: Verbrand.... Wij gaan altijd naar één bepaald groentekraampje op de markt, die mevrouw wou heel graag een foto van Vera en mij achter haar kraampje. Na ons avontuur op de markt hebben we een nieuw eettentje ontdekt. Je kan hier alles eten, maar je moet wel van te voren bestellen. Want ze gaat het dan speciaal voor je maken. Dit zijn hele lieve mensen.

We zijn ook naar een naming ceremony van Fatu geweest, er werd een schaap voor onze ogen geslacht. Er werd eerst een kuiltje gegraven, wij dachten al: wat is daar gaande. Daarna kwam het schaap eraan en de nek werd zo doorgesneden. Het bloed liep in het kuiltje. Direct nadat het schaap dood is, wordt de naam van het kind bekend gemaakt. Het schaap schokte ondertussen nog na. Heel bijzonder. Bij de naming ceremony ook nog iets vies gegeten: rijst met 3 dagen oude melk erover heen. Helemaal dik en kloeterig. Dit is een Fula traditie.

De crowdfunding is goed gegaan, Heel erg bedankt! De mensen hier zijn heel erg dankbaar. Dinsdag ben ik met de minister of health wezen ‘shoppen’ voor de ziekenboeg. We zijn in de bushtaxi gestapt naar Westfield gereden en kwamen daar in een kleine apotheek waar je alles kan kopen. Ook medicijnen als antibiotica zonder recept, wat je maar wilt. Vera ging ook mee met haar verpleegkundige blik om te checken of we wel goede materialen en medicijnen kochten. Nogmaals iedereen heel erg bedankt voor de hulp!

Groetjes uit Gambia en zie jullie weer in het Koude Nederland!